کنفرانس ملی رویکردهای نوین در آموزش و پژوهش

صفحه اصلی / سومین کنفرانس ملی رویکردهای نوین در آموزش و پژوهش

نقش بازی در رشد مهارت های اجتماعی کودکان پيش دبستانی

نویسندگان :

فریبا سروری¹ زهره دوانلو²

1- آموزش و پرورش 2- آموزش و پرورش

کلمات کلیدی :

بازی، نظریه پیاژه، نظریه بازی، مهارت های اجتماعی

چکیده :

روانشناسان و متخصصان تعلیم و تربیت، دوره ی اول کودکی یا پیش دبستانی را دوره ای حساس و مهم در رشد کودک بشمار می آورند. پژوهش های اخیر نشان داده اند که اگر در این مرحله از رشد نسبت به کودک از نظر جسمی، روانی و تربیتی غفلت شود، در مراحل بعد تنها پنجاه درصد جبران می گردد و پنجاه درصد دیگر هرگز جبران نخواهد شد، این نیازمند آن مسئله خواهد بود که ويژگی های رشد جسمانی، حرکتی، شناختی و عاطفی کودکان را بشناسیم و در قالب یافته های موجود به آموزش و پرورش کودکان بپردازیم. یکی از محورهای اساسی در آموزش و پرورش پیش دبستانی تأکید بر بازی و فعالیت بوده است که بازی، محیط باز محرکی را برای رشد هوشی، کلامی، اجتماعی، عاطفی و جسمی کودکان فراهم می آورد. بازی تقویت کننده ی نیازهای فردی، توانایی ها و علایق کودک، و راهی طبیعی برای بیان عقاید و احساسات و نیز پژوهش و شناخت دنیای پیرامون کودک است. بازی های پیش دبستانی علاوه بر آنکه موجب پر کردن اوقات فراغت کودکان شده، به گونه ای سازنده و مفید باعث رشد مهارت های ذهنی، اجتماعی، شناختی، حرکتی، جسمانی و عاطفی کودکان شده است. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻈﺮﻳﺎﺕ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﯽ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎﺕ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻛﻮﺩﻛﯽ، ﺑﺎﺯی ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﺯی ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻛﻮﺩﻙ ﺭﺷﺪ ﺻﺤﻴﺢ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ. ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﯽ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻛﻢ ﺳﻦ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻭﺳﻴﻊ ﺍﺯ ﭘﺮﻭژﻩ ﻫﺎ، ﺑﺎﺯی، ﻛﺎﻭﺵ، ﻛﺎﺭ ﮔﺮﻭﻫﯽ، ﻣﺮﺍﻛﺰ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮی ﻭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺭﺍ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ(ﺍﺳﻼﻭﻳﻦ،ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪی؛ 1385). به طور کلی بازی تأثیر مثبتی بر روی کودکان پیش دبستانی در زمینه های مختلف دارد، لذا ﺩﺭ پژوهش حاضر با هدف بررسی نظریات پیرامون بازی و ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﺑﺮ ﺭﺷﺪ مهارت های اجتماعی کودکان ﭘﻴﺶ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ بر اساس مطالعات کتابخانه ای تهیه و تدوین شده است.