کنفرانس ملی رویکردهای نوین در آموزش و پژوهش

صفحه اصلی / سومین کنفرانس ملی رویکردهای نوین در آموزش و پژوهش

راهبردهای فرهنگ سازی محیط ‌زیست در آموزش و پرورش

نویسندگان :

فخرالسادات حلمی¹ محمد اسماعیل نصرآبادی²

1- آموزش و پرورش 2- مربی گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده فنی دختران نیشابور، دانشگاه فنی و حرفه ای

کلمات کلیدی :

آموزش و پرورش، فرهنگ، محیط زیست

چکیده :

طبیعت و محیط زیست موهبتی خداوندی است. محیط زیست محل زندگی و تأمین کننده اصلی ترین نیازهای انسان است. برای حفظ چنین میراث گرانبهایی باید همه اقشار مشارکت داشته باشند. فرهنگ عامل اصلی و موتور توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست محسوب می شود. بهبود محیط زیست زمانی حاصل خواهد شد که محیط طبیعی و فرهنگی انسان با هم مرتبط باشند. سنگ بنای فرهنگ سازی را باید در آموزش و پرورش گذاشت. آموزش و پرورش در این مقوله نقش اساسی و کلیدی برعهده دارد زیرا آگاهی زیست محیطی و شناخت مسایل زیست محیطی، متغیر تاثیر گذار بر رفتار های زیست محیطی بوده و تاکید می ورزند که برای اصلاح کنش انسانی، آموزش زیست محیطی ضرورتی بوده و تنها در پرتو این نوع آموزش هاست که بسیاری از بحران های زیست محیطی حل می شود. اصولاً برای ایجاد توسعه فرهنگی سه رویكرد مطرح است: «رویكرد مبتنی بر قانون»، «رویكرد مبتنی بر اخلاق» و «رویكرد مبتنی بر آگاهی». رویكرد مبتنی بر آگاهی در مقایسه با دو رویكرد دیگر قابلیت تأثیرگذاری بسیار عمیق‌تر در جامعه دارد. آموزش‌وپرورش که یكی از مهم‌ترین مجریان آموزش و ایجاد فرهنگ در جامعه است، می‌تواند از این رویكرد در جهت توسعه فرهنگ حفاظت محیط ‌زیست بهره‌برداری کند. برای دستیابی به نتایج مطلوب در جهت ایجاد فرهنگ صحیح در هر زمینه، نیاز به ارتباط و تعامل دستگاه‌های متولی آموزش ‌و پرورش است و ارتباط تنگاتنگ دو سویه می‌تواند بسترهای مناسب آموزش رفتارهای مناسب و مورد نظر را در فرهنگ جدید در بین كودكان و نوجوانان و در نتیجه بین افراد جامعه فراهم سازد.